Τα
κείμενα προέρχονται από την
ηλεκτρονική σελίδα του Βιογραφικό σημείωμα O Χάρης
Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957.
Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο
του Μπρίστολ και Πολιτική Θεωρία στο Πανεπιστήμιο
της Οξφόρδης. Η διδακτορική διατριβή
με τίτλο Greece 1941-1949: From Resistance to Civil War,
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Macmillan (1992).
Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές,
με πιο πρόσφατη τον Άγγελο της ιστορίας
(1999) - υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο
Ποίησης - και μια συλλογή δοκιμίων με
τίτλο, Ο άλλος τόπος (1994). Έχει επίσης μεταφράσει
έργα κορυφαίων συγγραφέων, όπως Walt
Whitman (Επιλογή ποιημάτων, 1986), Εzra Pound (Χιου
Σέλγουιν Μώμπερλυ, 1987, Αποσπάσματα και
σχεδιάσματα των Κάντος XC-CXX, 1991), Wallace
Stevens (Adagia, 1993), John Ashbery (Αυτοπροσωπογραφία
σε κυρτό κάτοπτρο, 1995), Carlo Goldoni (Οι δίδυμοι
της Βενετίας, 1996- έργο που ανέβασε την
ίδια χρονιά το Θέατρο Τέχνης), William Blake
(Oι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης,
1997 - υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης),
Sbigniew Herbert (Η ψυχή του κ. Cogito και άλλα
ποιήματα, 2001), κλπ. Διευθύνει το περιοδικό
"Ποίηση". Είναι Καθηγητής Ιστορίας
και Ιστορίας των Ιδεών στο Αμερικανικό
Κολέγιο Ελλάδας. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ Ποίηση: Δοκίμιο:
Adieu,
Birmimgham, Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Ποιήματα του έχουν περιληφθεί στις ανθολογίες: Modern Poetry in Translation. [tr.by]: David Connolly London, King's College London, 1998. Σελ. 248. ISSΝ: 0969-3572. Agenda: Greek poetry-new voices and ancient echoes. [tr.by]: David Connoly, Christopher Robinson, Jackie Willcox, Haris Vlavianos. London, Agenda and editions charitable trust, 1999. Σελ 295. ISSΝ: 0002-0796. Unter dem Gewicht der Worter: Griechische Lyrik der Gegenwart, Koln, Romiosini -Zweisprachig, 1999. Σελ. 165. ISBN: 3-929889-96-4. Poesie Grecque Contemporaine: Des iles et des muses [tr.by]: Maria Orphanidou -Freris. Marseille, Autres Temps, 2000. Σελ. 162. ISBN:2-84521-047-7. 31 Poetry International Festival Roterdam: Charis Vlavianos, 17 t/m 23 juni 2000. [tr.by]: Hero Hokwerda. Lyrikvannen: Jidskrift for Jibs:s Lyrikklubb, Stockholm, Argang, 4-2000. Σελ. 60. ISSN 04960-0792. Μεταφράσεις Walt Whitman:
Eπιλογή ποιημάτων, Αθήνα, Νεφέλη, 1991,
Σελ. 96 Ο Χάρης
Βλαβιανός είναι ένα από τους
σημαντικότερους νέους Έλληνες ποιητές,
ανάμεσα σε όσους εμφανίστηκαν στη
διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Τα τρία
πρώτα, μικρά σε έκταση, ποιητικά
βιβλία του, δεν διαφοροποιούνταν από
την κοινή εκφραστική των συνομήλικών
του ποιητών. Αντιθέτως, τα τέσσερα
επόμενα βιβλία, αποτελούν τους αναβαθμούς
μιας ανοδικής ποιητικής κλίμακας, η οποία
εδράζεται σε μιαν αντίληψη για τα μέσα
και τη λειτουργία της ποίησης αρκετά
διαφορετική από εκείνη που χαρακτηρίζουν
τους περισσότερους νέους Έλληνες
ποιητές. Ευριπίδης
Γαραντούδης
Τι
έγραψε ο Τύπος για τα βιβλία του Η Νοσταλγία
των Ουρανών, Αθήνα, … το
προεξάρχον στοιχείο της ποίησης του
Βλαβιανού ήταν και παραμένει το
διανοητικό, και η πρόθεσή του είναι να
συστήσει μια ποίηση με κατεξοχήν
στοχαστικό περιεχόμενο ποίηση όπου
συνυπάρχουν και αναμιγνύονται τα
περιορισμένα στην έκταση και την έντασή
τους, στοιχεία λυρικής υφής με τις
ποικίλες εκφάνσεις της ανάπτυξης του
στοχασμού (σκέψεις, ορισμούς, αφορισμούς,
αποφθέγματα κ.λ.π.)…
Adieu, Αθήνα, Νεφέλη, 1996. Σελ. 105 ISBN: 960-211-245-Χ Adieu is a carefully and thoughtfully arranged little book, offering a glimpse of an artist's self portrait created by language and image and honoring very much the imperatives of time. It is a work of European consciousness, unfixed by temporal borders. Kevin Mc
Grath Αdieu Haris
Vlavianos is one of the best and most prolific Greek poets of the
socalled "Generation of 1980"… Peter
Mackridge Adieu … Στις πέντε ενότητες της συλλογής του ο ποιητής αποχαιρετά την οικογένειά του και ιδιαίτερα τη μητέρα του τη φοιτητική του ζωή στην Οξφόρδη, την ερωτική θλίψη και τη σχέση του έρωτα με τον λόγο, την οποία έχει εντοπίσει με τη βοήθεια Λατίνων ποιητών. ποιητών που του έχουν κρατήσει συντροφιά σε κρίσιμες ώρες. τέλος, την ίδια την ιδιότητα του αποχαιρετισμού, την ωριμότητα, τη σοφία που του έχει χαρίσει. Αποχαιρετά τα προηγούμενα βιβλία του, τις ενότητες τη μια μετά την άλλη στη νέα του συλλογή, καθώς και την ίδια τη συλλογή ως καταγραφή της εξελικτικής διαπλοκής βιωμάτων και διαλογισμών, βίου και ποίησης, στοχασμού και λυρισμού… Βασίλης
Παπαγεωργίου Adieu Συναισθήματα τα οποία περιτρέχουν όλα σχεδόν τα ποιήματα του τελευταίου βιβλίου του Χάρη Βλαβιανού, αποτελούν ένα σπονδυλωτό αυτοβιογραφικό ποίημα. Ο ποιητής, όμως, δεν καταθέτει-εξομολογείται μόνον αλλά και κλείνει λογαριασμούς είτε με εγγύτατα, της ζωής του, πρόσωπα που όρισαν και καθόρισαν την παιδική του ηλικία ("Λεύκωμα") είτε με τόπους και χώρους με τους οποίους μοίρασε την εφηβεία με την μετεφηβεία του ("Λεύκωμα", "Oxford Blues") είτε με ποιητικές φωνές που πέρασαν ως ποιητικό βίωμα μέσα του και κατ' επέκταση στην ποίησή του. Έτσι, η ενότητα "Η αντοχή των ποιητών" με τα ποιήματα των Στίβενς, Πάουντ, Κάμινγκς, Μιλόζ, Μέριλ και Χιλ δεν αποτελεί μια παράθεση ποιημάτων προσφιλών του ποιητή, αλλά μια ενδοοικογενειακή συνομιλία, αφού οι ποιητές αυτοί είναι, όπως φαίνεται, μέλη της ποιητικής οικογένειας του ποιητή και άρα είναι καλοδεχούμενοι σ' αυτές τις σελίδες της ποιητικής του αυτοβιογραφίας. Έλενα
Χουζούρη
…Το
"Adieu" διαρθρώνεται σε πέντε
χυμώδεις ενότητες οι οποίες,
συσσωματωμένες σε ενιαίο σύνολο,
συνιστούν τις ψηφίδες μιας ανθρώπινης
και ποιητικής αυτοβιογραφίας. Ο
Βλαβιανός, οδεύοντας προς την
ποιητική και βιολογική του ωριμότητα,
μοιάζει με τούτο το βιβλίο να
τακτοποιεί ανοιχτούς λογαριασμούς,
προβαίνοντας σ' έναν πρώτο απολογισμό
ζωής. Από την άποψη αυτή το "Adieu"
πιθανόν να αποδειχτεί με τον καιρό ότι
ολοκληρώνει μια πρώτη δημιουργική
φάση του έργου του… Adieu …Ο τίτλος του βιβλίου του, όπως μαρτυρούν τα δύο αρχικά μότο, προερχόμενα από ποιητικά κείμενα του Κeats και του Byron, παραπέμπει σ' ένα κοινό θεματικό μοτίβο της αγγλικής και γενικότερα της ευρωπαϊκής ρομαντικής λογοτεχνίας των πρώτων δεκαετών του 19ου αιώνα. Το Adieu, αν ερμηνευθεί σύμφωνα με το κύριο χαρακτηριστικό του βιβλίου, τη διαπλοκή βίου και ποίησης, έχει διττή σημασία: από τη μια μεριά ηχεί ως αποχαιρετισμός, ως έκφραση της ηθικής αποθάρρυνσης ή και της ψυχικής εξουθένωσης από τα δεινά του καθημερινού βίου. Από την άλλη όμως μεριά το Adieu, με δεδομένη τη διακειμενική αναφορικότητά του στη ρομαντική ποίηση, λειτουργεί και ως υπόμνηση της διαρκώς ανανεούμενης σχέσης της ποίησης με τη ζωή με άλλα λόγια, ως υπόμνηση της αλήθειας ότι ο ποιητής θα συνεχίσει να αντιστέκεται στην πεζή πραγματικότητα υπερβαίνοντάς την με τα ιδανικά Adieu της λογοτεχνίας… Παντελής
Μπουκάλας
…Στις
σελίδες αυτές, που διαβάζοντάς τες
νιώθεις πως έχετε γίνει λίγο
φιλαράκια, ο Βλαβιανός ξετυλίγει μια
συναισθηματική οδύσσεια από
μυστηριώδη ερωτικά πορτραίτα
γυναικών, τον Σιμωνίδη και το μυστήριο
των γραφομηχανών, τους φλεγματικούς
καθηγητές της Οξφόρδης, τους απόηχους
του Keats και τις σκιές του Τόμας Χάρντυ,
το πονηρό βλέμμα της Ρίτα Χαίηγουωρθ,
ακόμη και αναλαμπές από το Πρελλούδιο
του William Wordsworth (μια θρυλική απόπειρα
αυτοβιογραφίας σε ένα τεράστιο ποίημα,
με ρίμα)… Παντελής
Γιαννουλάκης
"Η
τραγικότητα των περιστάσεων" και η
ιστορικότητα των φαινομενικά μη
ιστορικών στιγμών - της ομορφιάς, του
θανάτου, του τυχαίου, της εικόνας, του
ταξιδιού, του έρωτα, δηλαδή της ίδιας
της ζωής - είναι το σώμα κάθε ποιήματος
αυτής της συλλογής. Ο ποιητής τους μας
καλεί να σταθούμε απέναντι στην
τραυματική, ερωτική, συχνά ανείπωτη,
ιστορία του κάθε ποιήματος και να
κοιτάξουμε κατάματα τα ερείπια που οι
εικόνες του αποκαλύπτουν, με θάρρος,
γενναιοδωρία και χάρη προς αυτό που ο
λόγος της στιγμής του κάθε ποιήματος
αφήνει στην ομιλητική σιωπή του. Το
κάθε ποίημα δεν είναι η απλή ανασκαφή
του παρελθόντος αλλά μια προκλητική
στάση απέναντι στο παρόν, στα στοιχεία
και στα ερείπιά του, σε ό,τι δηλαδή
αντιστέκεται στην παρωχημένη
ερμηνεία της ιστορικότητας της
στιγμής. Ο ποιητής του Άγγελου και ο
Άγγελος του Μπένγιαμιν φαίνεται να
έχουν δίκιο: την ποίηση και την
ιστορία τελικά τις γράφουν τα ερείπια.
… Το
σπίτι του Χάρη Βλαβιανού, η οικογένειά
του, είναι το γενικότερο θέμα του
βιβλίου αυτού. Η μητέρα, η αδελφή, η
γυναίκα, τα παιδιά, οι καλοί φίλοι.
Γεγονότα τραγικά και δραματικά,
τρυφεροί έρωτες και βαθιές φιλίες
έχουν ανοίξει κι έχουν γεφυρώσει
χάσματα στην καρδιά του. Ο ποιητής τ'
αντιμετωπίζει όλ' αυτά με ήρεμη λυρική
και στοχαστική διάθεση που παρέχει
στον λόγο του σαγηνευτική ρευστότητα.
Η συναισθηματικότητα και η ειρωνεία,
στις οποίες καταφεύγει συχνά, έχουν
λειανθεί και εισχωρήσει η μια στην
άλλη, προσδίδοντας μια φιλικότατη
πατίνα στον ρυθμό των στίχων. Βασίλης
Παπαγεωργίου Άγγελος …Ο Βλαβιανός τοποθετεί στο κέντρο της ποιητικής σκηνής το είδωλο του εαυτού του. Μολονότι ξεχωρίζουμε αμέσως, την ύπαρξη και τη λειτουργία ενός σταθερού αφηγητή, ο οποίος σκηνοθετεί σε διαφόρους ήχους και τόνους τη φωνή του αυτοβιογραφικού εγώ, όπως ακούγεται σε όλα σχεδόν τα ποιήματα του βιβλίου, το αδρό βιωματικό στοιχείο εντοπισμένο πρωτίστως στις μνήμες της παιδικής ηλικίας, παραμένει ως το τέλος το θεμέλιο της γλώσσας και την εικονοποιίας στον Άγγελο της ιστορίας. Και η στρατηγική αυτή της αναπεπταμένης αυτοβιογραφίας, την οποία ο Βλαβιανός ακολουθεί και εφαρμόζει με πολλή επιμονή, έχει, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οργανική σχέση με την ποίηση της ποιητικής που αναδύεται από ολόκληρο το βιβλίο του… Βαγγέλης
Χατζηβασιλείου Άγγελος Ο Άγγελος της Ιστορίας είναι έτσι και ένα είδος ποιητικού μανιφέστου, μια καλά συγκροτημένη άμυνα του πνεύματος σε καιρούς που μάλλον απεχθάνονται το πνεύμα, μια έναρθρη κραυγή, ένα τροχιοδεικτικό. Δείχνει με ποιους τρόπου είναι σήμερα εφικτό να μιλάς για τον έρωτα, χωρίς να προσβάλλεις και χωρίς να καταφεύγεις σε ένα συναισθηματισμό που έχει ήδη πάθει αφλογιστία ("Το διπλό πρόσωπο της άνοιξης"). να μιλάς για την οικογένεια και τα δεινά της, χωρίς να αποφεύγεις να επιδείξεις μια ευγένεια με ρυτίδες και μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, μια ευγένεια που έχει υποστεί πλήγματα, αλλά θέλει να παραμείνει εναργής ("Μαύρο γάλα"). να μιλάς για το πώς αντιλαμβάνεσαι τον θρυμματισμένο κόσμο, πως μπορείς να επιχειρήσεις σήμερα μια ανατομία του (θρυμματισμένου) κόσμου; θυμίζοντας "that this world's spent" αλλά και επιμένοντας να συμμετέχεις στο παιχνίδι του, να συμβάλλεις στην εξήγηση του θρυμματισμού του και να ορίζεις τη θέση σου μέσα στα ερείπιά του. Γιώργος
- Ίκαρος Μπαμπαδάκης
… Ο
Χάρης Βλαβιανός είναι ενδεχομένως ο
πιο λόγιος ανάμεσα στους ποιητές της
"γενιάς του ιδιωτικού οράματος"
και σίγουρα ο πιο κοσμοπολιτικός.
Μερικοί θα έλεγαν επίσης ο πιο
εγκεφαλικός, λέξη που όμως έχει νόημα
μόνο στα ελληνικά συμφραζόμενα, όπου
θεωρείται ότι το ποιητικό πάθος
πρέπει να παραλύει της διανοητικές
λειτουργίες. Οπωσδήποτε ο Βλαβιανός
είναι ολοφάνερα επηρεασμένος από την
αγγλοσαξονική ποίηση - φαινομενική
απόσταση από το θέμα, αδιόρατη
ειρωνεία, "αντιποιητικές" λέξεις
και εικόνες. αλλά μήπως και ο Καβάφης
δεν ήταν;… Δημοσθένης
Κούρτοβικ |