Απ΄ το χιόνι
| Σκηνοθεσία: | Σωτήρης Γκορίτσας |
| Σενάριο: | Σωτήρης Γκορίτσας (απο το ομότιτλο διήγημα του Σωτήρη Δημητρίου) |
| Διεύθυνση Φωτογραφίας: | Σταμάτης Γιαννούλης |
| Μουσική: | Νίκος Κυπουργός |
| Μοντάζ: | Τάκης Κουμουνδούρος |
| Σκηνικά / Κοστούμια: | Γιούλα Ζωϊοπούλου |
| Ηθοποιοί: | Γεράσιμος Σκιαδαρέσης Βασίλης Ελευθεριάδης Αντώνης Μανωλάς Μάνια Παπαδημητρίου |
| Παραγωγή: | ΥΠΕΡΙΩΝ ΑΕ Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου Σωτήρης Γκορίτσας |
| Διάρκεια: | 90 λεπτά |
|
1993 Ελληνική & Αλβανική |
"Ήρθε ο Θωμάς στο χωριό και μου είπε για τα τέσσερα νεκρά. Του Θανάση Κότση, λέει, του 'χε πάρει η ριπή όλο το πίσω του κεφαλιού. Ο Θωμάς κι εγώ το πήραμε απόφαση. Απόψε φεύγουμε για την Ελλάδα. Πού πηγαίνουμε; Στην πατρίδα, λέω 'γω. Στο χαμό, λέει o Θωμάς και γελάει.” Έτσι αρχίζει η κολασμένη κάθοδος τριών βορειοηπειρωτών προσφύγων "απ' το χιόνι" ως το βυθό της Ομόνοιας. Εκεί, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πείνα, την εξαέρωση του οράματος, τα πρώτα συμπτώματα ενός εκκολαπτόμενου -και ανομολόγητου-ρατσισμού των σύγχρονων Αθηναίων. Όταν ο Θωμάς θα βρει έναν εντελώς άκαιρο και παράλογο θάνατο στο γιαπί άλλης μιας "φονικής" πολυκατοικίας, ο αφηγητής θ' αποφασίσει να επιστρέψει στο χιόνι, εκεί όπου -τουλάχιστον τα όνειρα διατηρούνται... Η τίμια, "ψυχρή", σχεδόν ντοκιμαντερίστικη ματιά του σκηνοθέτη πάνω σ’ αυτό το οξύ κοινωνικό πρόβλημα δεν αποτρέπει τη συγκίνηση του θεατή - αυτό αποτελεί, ίσως, το σημαντικότερο επίτευγμα της ταινίας.
Ένας κινηματογράφος αψύς, που αποφεύγει τους σκοπέλους του εντυπωσιακού νατουραλισμού, και μια ανθρωπιστική προσέγγιση, που δεν προστρέχει σε κραυγαλέα κηρύγματα.
© Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου